15 Aralık 2008 Pazartesi

TATİL BİTTİ

Bir 9 günlük tatili daha devirdik...
Tatilleri; valiz topla, gelince valiz boşalt, çamaşır yıka, yerleştir döngüsü olmasa daha da seveceğim...
Hiç olmazsa evde geçireceğim 3-4 günüm daha kalmış olsaydı....
Yavru kuş, soğuk ve karla karışık yağmur nedeniyle, bayram ziyaretlerine çıkıp, harçlık ve şeker toplama olayına giremedi geçen seferki gibi.
Haliyle biraz eve tıkılmış olduk. Sadece soğuk olsa, sarar sarmalar çıkartırım sorun değil ama yağmur fena bozdu bizi.
Bayramın 4.günü güneş biraz göründü. Hemen plastik çizmeleri giyip attık kendimizi bahçeye. Biraz salıncakta sallandıktan sonra, her tarafın ıslak, çamur olduğunu görünce, maymunum kendiliğinden eve girmek istedi.
Genelde evde kuzenlerle geçirilen bir tatil oldu bizimki. Oyunun dibine vurdular yine. Kuzeniyle 1 yaş fark var aralarında. Her geçen yıl daha az kapışıyorlar. Birbirlerine gaz verip yemek yiyorlar. Bize karşı cephe kuruyorlar. Umarım çok iyi dost olurlar ileride de. Babaannemiz bizi yine fena şımarttı. Çeşit çeşit yemekler, tatlılar, börekler, kilo aldım da geldim, çok fena oldu bu iş.

Her sabah belim tutularak uyansam da, kuzuyla koyun koyuna uyuduk. Bazı geceler, yeter ulaayn diye dellenip, eşimle yer değiştirdim. Diğer yatağa geçtim. Bir çocuk bu kadar mı deli yatar. Kıç kadar yerde yine debelenip, başucu kısmından yataktan düşmeyi başardı. Komik olan, düştüğü yerde hala uyumaya devam etmesiydi. 8 aylıkken de aynı yatak kenarına yaptığım devasa bariyeri her nasılsa aşıp, kalorifer peteği ile yatak arasındaki abidik boşluğa düşmüştü. Olayı simüle etmeye çalışsak da başaramadık, oraya nasıl düştüğünü hala çözemedik.
Tatile gittiğimiz otellerde, çocuk yatağı koyarlar mesela, çocukluyuz deyince. Bizimki asla yatamaz o yatakta. Genelde yatak ebatları büyükse kuzuyu ortaya alır, üçümüz uyuruz. Bizimki ikimizin arasına enine yatar, kafayı bana, ayakları babadan tarafa dayar. Bütün gece o minik ayaklar babanın ağzını, suratını tekmeler. Bu nedenle tüm tatillerde uyku eşime haram olur. Bu sefer de tekmeler, benim belime belime geldi. Aman olsun, sabahları maymunun sırıtışı ve yüzüme minik dokunuşları ile uyanmak çok güzeldi...

Sonuçta huzurlu bir tatildi. Ben bile inanamadım kendime...

Aslında kafam karışık bugünlerde, çok karışık hem de...Bugün geleceğimizi epeyce etkileyecek birşey açıklığa kavuşacak...Sonuçta olabilecekleri düşündükçe, hiç de iç açıcı, ferah bir tablo çıkmıyor ortaya, ama yine de hayırlısı diyorum ben...

2008 çok zor bir yıl oldu benim için. Umarım 2009 onu unutturacak mutluluklar getirir...

Hiç yorum yok: