Her An Doğurabilirim

38. haftamı yaşıyorum...Son günlerim artık :)

1 temmuzdan beri doğum iznindeyim. Önce eşim ve kızımla bir marmaris yapıp geldik. Sonra buralarda takıldık. En son bu hafta sonu Çeşme' de jübilemi yaparak deniz sezonunu bu sene için kapattım. İçim burkulmadı desem yalan olur. Ne de güzel yüzdüm hamile hamile...Ohh sefam olsun.

Kızım yüzme kursuna başladı. O kadar ilerletti ki yüzmeyi. Tam bir karabatak oldu. Sürekli dalıp çıkıyor. Gündüz sürekli evde içiçeyiz. O yüzden bilgisayar açamıyorum fazla.

Sıcaklar mahvediyor bir yandan. Bu temmuzu resmen gün sayarak, takvime çentik atarak geçirdim mahkumlar gibi...

Bebek için eksiklerimizi neyse ki tamamladık. Pusetimiz bile hazır. Çok istediğim bebe confort loola tam da zamanında indirime girdi. Hem de bizim istediğimiz renk indirimde olmamasına rağmen, güzel bir tesadüf ve joker çalışlanlarının kıyağı ile istediğim renge indirimli fiyattan sahip oldum çok şükür. Doğmadan şanslı bu maymun...

Bugünkü doktor kontrolünde kasılmalarımın başladığını, bebişin bu hafta içinde gelme ihtimali olduğunu öğrendik.

Tansiyonum 9 aydır ilk defa yüksek çıktı. 14-9.

doktor bebişi 1 hafta daha içeride tutmak istiyor. beni hemen eve hapsetti ve yatay pozisyona geçirdi. Daha dün bile fin fin fin araba kullandığımı gizledim kendisinden. Bu ne enerjidir bendeki. Sanki bu hayatta yaşayacağım son 3-5 günüm kaldı. Herşeyi ona sığdırmaya çalışıyorum. Arkadaşlar bakalım, hangi plajda, hangi restoranda veya hangi yolda doğuracaksın diye dalga geçiyorlar... Kızım sıkılmasın diye onun da hoşuna gidecek programlar yapmaya çalıştım hep. Ne güzel günler geçirdik beraber anlatamam.

Toplamda 14 kilo aldım bu arada. Gururluyum. Benim için çok iyi bir skordur bu:)

Fazla ödemim yok ama ellerim feci uyuşuyor. Son günlerde de gerçekten kasılmalar hissediyordum artık. Yanılmamışım...

Bu hafta sonu evlilik yıldönümümüz, koca ile başbaşa bi yemeğe de gidelim da gelecekse ondan sonra gelsin diyorum ama beklemeyecek sanırım. 11. yıl hediyesi olacak bize:)

Kızım bana çok düşkün oldu. Ben de salak bir şekilde ona acıyorum sürekli. Ezilecek, geri planda kalacak, ihmal edilecek diye tipik annelik hezeyanlarım tuttu. Kendimi frenlemeye, makul olmaya çalışıyorum. Ama içim burkuluyor. Ortak getiriyorum sevgisine diye vicdan azabı duyuyorum. İkinci çocukta her anne benzer şeyler hisseder mi acaba? Umarım hayatı boyunca birbirlerine sahip oldukları için şükreden bir abla-kardeş olurlar.

DAğınık yazıyorum ama acele ediyorum ve kafam da gerçekten dağınık. Tüm yakın çevremiz teyakkuzda. Herkes bebek özledi. Uzun zamandır küçük bebek yok etrafta. Nefesler tutuldu herkes doğumu bekliyor. Ben de çok heyecanlıyım açıkçası. İlk kuzumdaki gibi özenilmiş bir hamilelik yaşamadım. Ama çok rahat ve çok cesurdum bu sefer. Bakalım inşallah sağlıklı, uslu birşey olur...

Arkadaşlarım 3 hafta kadar önce bana sürpriz bir baby shower yaptılar. Uzun zamandır bu kadar şok olup bu kadar eğlenmemiştim. Herşeyi o kadar güzel planlamışlar ki, gözyaşlarımı tutamadım. O gün buluşma planımız vardı akşam yemeğinde ama ben son anda yorgunluğum nedeniyle cayarak yüreklerini ağzına getirmişim. O da işin eğlencesi oldu. Unutulmayacak bir parti oldu. Çok çok mutlu oldum. Böyle dostlarım olduğu için şükrettim.

işte böyle, şimdilik yazacaklarım bu kadar. Belki devam ederim uygun bir fırsatta. Ama kuzucuğum yanımda olunca bilgisayar açamıyorum. Bugün anneannesi götürdü yüzmeye. Bana da fırsat oldu. Bu notları düşeyim istedim buraya...

Bakalım bebişimiz kendisi mi gelecek, yoksa onun için planladığımız 6 ağustos tarihini bekleyecek mi?

Azzz sonra....