12 Eylül 2009 Cumartesi

HERŞEY KÖTÜYE GİDİYOR

40 ının çıkmasına ramak kala herşey ama herşey daha kötüye gidiyor.

o kadar çok ağladı ki dün, perişan olduk ailecek. sabah 2den gece 2ye kadar ağladı ve doğru dürüst uyumadı. meme emerken kriz çıkardı.

o ağladı, ben ağladım.

emzirmek şu bebeklik döneminde tek isteğim, neden olmuyor diye ağladım.

herşey düzelecek diye beklerken neden daha kötüye gidiyor diye ağladım.

temizlikçinin 23 gün küçük torunu, emip uyuyor, uyanıp emiyormuş, benimki neden öyle olmadı diye ağladım.

ne para, ne pul, ne zenginlik, ne başarı, şu günlerde tek dileğim yavrumu sütümle besleyebilmek, bu kadar masum ve kimseye zararı olmayan bir dileği gerçekleştirmek için, elimden gelen herşeyi yapmama rağmen, neden olmuyor, neyi yanlış yapıyorum diye ağladım.

gündüz hiç olmazsa 1 uzun uyku yapardı, onu da bıraktı diye ağladım.

büyük kızım okula başlıyor ve bu mutlu günlerini ağlayan bi anne ile geçiriyor diye ağladım.

evde şenlik havası olması gerekirken, matem havası var benim yüzümden diye ağladım.

2 memeyi de reddeddikten sonra yaptığımız mamayı da içmeyen kardeşini görünce, "anne demek ki senin sütünü içmiş" diye bana moral veren, yaşı küçük, yüreği ve aklı kocaman kızıma sarıldım ağladım.

Allah'ım yardım et, bitsin bu zor günler artık diye ağladım.

40 takvimi yapmıştık, her geçen güne neşeyle bir çentik atıyorduk kızımla. mutlu sona bir adım daha yaklaştık diyorduk.

ama ne mutlusu, her geçen gün daha da kötüleşiyor herşey.

artık memede uyuma günleri bitti. memedeki tüm seanslar ağlama ile bitiyor. doktor süt azalınca kızıyordur, emme bitince mama verin diyor.

önceden her ağlamada memeler sakinleştirici idi. hatta eşim, senin en büyük silahın derdi. artık o da yok.

dün tek becereceğim şey, emzirmek idi, onu bile yapamıyorum diye ağladım.

gün içinde yemediğim, içmediğim şey yok. öyle ki, kaç kutu still tea bitirdim doğumdan bu yana bilmem. ama yok yok... olmuyor. yaşımdan mı, kaygılı oluşumdan mı bilmem, arttıramıyorum sütümü. ben süt olsun diye yediklerimle fil gibi olduğumla kalıyorum.

7 gündür artık memeye de tepkili.

2 gündür de ağlama krizleri had safhada. uyutamıyoruz. 5 dakika uyuyor, ağlayarak açıyor gözlerini.

şimdi de annemin kucağında, annem uğraşıyor.

benim göğüslerim düzgün süt vermeyi bile başaramadığı için ben hiçbir işe yaramayan etkisiz elemanım.

üstelik ağlayarak, depresif olarak herkesin moralini bozuyorum.

lohusalığın başında, kulağımın dibinde bir ses, atlasana şu balkondan, kurtulacaksın deyip durmuştu. atla, hadi atla...resmen sürekli kulağıma fısıldıyordu. atla, kurtul...kızlarımı düşünüp kovdum bu sesi...

içime burgu gibi birşey yapışıp duruyordu, yüreğimi sıkıp sıkıp bırakmıyordu.

hormonlar dedi doktorlar, inandım. 40 güne hormonlar yerine oturacak, düzeleceksin dediler, inandım, düzeleceğime inandım.

düzeldim de...çok iyiydim, yazılarıma bakıyorum, onlar bile düzelmeye başladığımı gösteriyor. önceden daha mutsuzken, son yazılarım daha iyimser. ama ne olduysa şu son 2 günde, herşeyde başa döndük. yine lohusalığın başındaki gibiyim. herşey, her geçen gün yoluna gireceğine her geçen gün kötüye gidiyor.

dün akşam, o kadar ağladı ki artık, aspiratörde dahi sakinleşmeyince, acile gidelim bir baksınlar, bu çocuğun başka bir derdi var diye düşündüm. annemle eşim kızdılar.

ama yok böyle bir ağlama, aspiratör dahi avutmuyor, vaki değil böyle birşey...

ilk doğduğu hafta, günde 3er saatlik 2 uzun uyku yapardı. sonra bu uyku teke düştü, şimdi o da kalmadı.

ilk zamanlar, yatarak emzirdiğimde, hemen uykuya geçerdi. hatta ben de dinlenirdim o emzirme seanslarında, o lüksümüz de bitti...

sürekli Allah'ım yardım et diye yalvarıyorum. başka ne yaparım bilmiyorum.

okuyan arkadaşlar için not: lütfen kendinizi beni teselli etmek zorunda hissetmeyin. buraya içimi dökmek için yazıyorum. içimden geldiği şekliyle yazıyorum ki belki rahatlarım, belki ileride okuyunca gülerim, belki moralim düzelir diye...

14 yorum:

Adsız dedi ki...

Elimden sabir dilemekten baska birsey gelmiyor, inanin gececek bu gunler, aynisi yasadim ve ustune bir tane daha dogurdum...unutuluyor ,zaman kocaman bir battaniye gibi ortuyor uzerini...biliyorum antidepresan yada sakinlestirici kullanamazsiniz, bitki caylarindan(papatya gibi)icseniz acaba lohusa depresyonuna biraz iyi gelirmi ? ben cok agir depresyon gecirdim lohusayken ilac kullanmaya basladim ama bu benim tercihimdi, umarim zamanla kendi gucunuzle bu isin ustesinden gelirsiniz, ben oyle umuyor ve oyle diliyorum...sevgiler
Ezel

Ozguranne dedi ki...

Bişi sorcam, kakalar ne renk? Still tee içindeki çemen otu bize dokunmuştu Ela ile. Fışkıran yeşil kaka yapmıştı, o dönem Ela da çok ağlıyordu, insan deliricem sanıyor. Aklıma gelenler... ayaklara çorap, sıcak su torbası, sürekli kucakta tutuş, dönüşümlü ninni...

Benim kötü bi huyum var, bişi olduğunda hep öyle kalacak sanıyorum oysa geçiyor.

O küçük ablayı yerim, akıllı bıdık. Bence de mama yemiyosa doymuştur. Kilosu da iyi bence. Gazdan ağlıyodur belki? Sabır diliyorum. Anne sütü anneliğin şartı değil hem. Mamalar da güzel. En önemli besin sevgi değil mi...

öpüyoruz sizi!

Adsız dedi ki...

Allah sabır versin, çok iyi anlıyorum sizi, benim oğlum da böyle çok zor bir bebekti, hergün akşam saat 6da başlardı ağlamaya 12ye kadar ağlar sonra da yorgunluktan bitap düşüp uyuyakalırdı. Bazen gündüz de ağlama seansları yapardı, öyle ki gündüz 10 dakikadan fazla uyumadığı günler olurdu. Başından ayrılamazdım, oturup yemek yemeye fırsatım olmazdı. Eşimle battaniyede sallardık bir yandan da fön makinesi çalışırdı ancak öyle susardı. Ağlama seansları esnasında memeye de tepkili olurdu, hırsla ağzına alır sonra ağlayarak bırakırdı, etraftan sütün yetmiyor lafları yükselirdi, mama vermeyi denerdik ama içmezdi, ilk ay 1,5 kg almıştı, doktor sütün gayet iyi diyordu ama etraftakiler yetmediğinden emindi! Doktorlar da yardımcı olmuyor bu dönemde koliktir gazdır geçer gelişimi iyiyse sorun yok diyorlar ama gel de bana anlat tabi. Netice de 2.5-3 aylıkken yavaş yavaş düzene girdi benim oğlum. Biz fön makinesi ve battaniyede sallamanın çok yararını gördük, bir de gaz için Nurse Harvey's ve sab simplex kullandık biraz rahatlatıyordu. Merak etmeyin geçecek Allahın izniyle ben de sizin gibi çok ağladım çaresizlikten ama şimdi anlatıp gülüyoruz geçen seneki hallerimize. Biraz daha sabır az kaldı. Selda

sinem dedi ki...

Bence doğum sonrası depresyonunda olabilirsiniz,drlarımız biraz ilginç her ağlama gaz sancısı her ağlayan anne biraz hassas deyip geçiştiriyorlar ama öyle değil.Öncelikle muhakkak bir uzmana görünün sizin yardım almanıza ihtiyaç var. .Sizi okuyunca ilk çocuk sahibi, kimsesiz(tek başına) bir anne zannettim önce ,sonra okuyunca 2. anneliğinizi yaşadığınızı gördüm.İlk çocuğunuzun bebekliği nasıldı bilmiyorum ama 2.si çok farklı olabilir.Anladığım kadarıyla da öyle .Zaten emzirerek uyuyan bebek ileriki dönemlerde çok sorun çıkarıyor .Boşverin memede uyumasın.bebeğiniz reflülü olabilir mi .Benim kızımın reflüsü vardı ve aynen yazdığınız şikayetleri biz 7.5 ay yaşadık .reflüsü varsa eğer yatarak emmeyi yada biberon reddedecektir yemek borusu yandığı için. kucağınızda dik konumda uyuyacak yatar yatmaz kalkacaktır.Dik pozisyonda emzirmeyi deneyin.Eğer emmeyecekse mama yerine sütünüzü sağın onu biberonla verin.o kadar bitki çayı sağlığınıza da zarar .Sık sık sağın makineyle 10 güne kadar musluk kıvamına gelirsiniz .iş bitki çayıiçmekte değil ,çok sık 2-3 sate bir en az 10 dak .sağmada .yatağının baş tarafından yükseltmeye çalışın. Aspiratör sesinden bunalmış olabilir bizimki başlarda saç kurutma makinesi ,sonrasında epilasyon aletinin sesiyle sustu.farklı aletler deneyin.Kucağınıza dik alın kulagına şşşşş sesi verin sertçe o sırada sırtına yumuşak yumuşak pıt pıt vurun .Bu da bize iyi gelmişti.Basitçe kundaklamayı deneyin.ama önce sakin olun .Unutmayın o güzel kızı siz büyütüp okula gider hale getirdiniz biz değil.Yazmaktan ve duygularını dışa vurmaktan çekinme .Umarım işinize yarartavsiyeler olmuştur.Ha birde bizimde öyle bir komşu vardı emziriyordu yatırıyordu çocuk uyuyordu hiç ağlamaz filan .Şimdi saat 2de yatıyormuş .benim kız saat 9 oldu yatakta tüm gece uyuyor.

firdevs dedi ki...

keske elimden bir sey gelse :(

ben de ilk dogumda lohusa depresyonu gecirmistim . ustelik herkesin kafami sisirmesinden bikip mamada vermistim. gercekten zaman her seyin ilaci . yoksa ben de sizin gibi 2.yi dogurur muydum ve hatta ucuncuye hamile kalir miydim ? :)

yalniz benim anladigim annenin gergin olmamasi cok onemli...

Filiz Morkoç dedi ki...

Yazdıklarını okuyup da ay bu kızcağızı teselli edelim diye dğüşünmüyoruz inan, burada yorum yazan herkez az çok yaşaıklarını yaşadı bir zamanlar.. O sebeble yalnız değilsin demek istiyoruz..

Bn aspiratör yetmiyorsa fön makinası önermek istiyorum. Bizde aspiratör hiç işe yaramamıştı zaten.

Bir de bu süreçte bence bir uzman desteği almalısınız, psikoloğa gitmek bu günlerinizde sizi biraz rahatlatabilir bence..

Keşke elimizden fazlası gelse...
Allah kolaylık versin.. Eğer inanıyorsanız duanın gücünü de yadsımayın derim....
Filiz.

a_y_s_e dedi ki...

ya bisi diycem, gaz ise biz yillardir fon makinasini kiyafetin uzerinden ilik ilik calistiririz, bir yandan da bebegin karnini ovalariz hafif hafif... ise yarar...

bir de ne olur yureginizi ferah tutun, inanin, siz ne kadar sakin olursaniz bebek de oyle... biliyorum kolay degil bebek aglarken, ama yine de deneyin...

huysuz dedi ki...

tamamen aynı şeyleir yaşadık biz de efe'yle. 2 kere de sizin gibi acile gitmişliğimiz var... bu bir süreç ve geçirmek gerekiyor maalesef... süt içinse yapılacak şeyler var aslında. sütün azalmasın diye, sağabilirsin düzenli olarak ve biberondan verebilirsin belki arada?
bunu yaşamayan anlamaz diyor ve ihtiyacın olursa, konuşmak istersen bir mail atman yeter diyorum :)
huysuzvetatli@gmail.com
not: fön makinesi aspiratörden daha iyi gelmişti bizde, denediniz mi?

YesilErik dedi ki...

Gunebekancim, belki reflusu vardir yavrucagin?

Cok tebrik ederim bu arada, biraz uzak kaldim bu alemlerden bu ara. Allah anali babali buyutsun, sansi bol olsun kizinin. Ablayi da cok opuyorum. Yipratma kendini. Sevgiler.

ilknur malci dedi ki...

bende sütü artırmak için süt öneriyorum.benim sütümün kesilmemesi hemde sadece sagarak günde 1 lt süt içmemden dolayı.1 lt sütü güne dağıtarak içmenizi öneriyorum.gercekten yazdıklarınız çok içimi acıttı.benim kızımda 3 aydan sonra emmeyi reddetti.çok üzüldüm çok yıprattım kendimi.biberonda almadığı için sağarak kaşıkla veriyorum şu an 10 aylık.

Hülya Cinsçiçekçi dedi ki...

günebakancım
3 ekimde ne yapıp edip seni evden çıkarıyoruz taam mı? adresini telefonun alayım bi zaamet.. silkeleriz seni

Adsız dedi ki...

Tekrarlamamdan belki biktiniz ama ilk kizimda ayniydi ve reflusu vardi ustelik gram kusmuyordu sessiz reflu dedikleri bogaza kadar gelen ve geri giden sut yemek borusunu yaktigi icin inanin uyumadigi heran ciglik cigligaydi.
Sadece bir ihtimal tabii ama doktorunuza bir sorun derim ben, sundaki 7,5 aylik kizimdada var 5 gunlukten beri ilac kullaniyoruz bildiginiz gaviscon surup, ilk kizimda teshis gec oldugu icin uzunca bir muddet o cigliklarla yasadik..sadece bir ihtimal ama bir bilene danisin derim ben.
Ezel

Adsız dedi ki...

Sevgili Günebakan, Benim aslında bir blogum yok ve seni de tesadüf bir okumakta oldupum bir arkadaş blogundan keşfettim.Yazdıklarını takip ediyorum. Endişelerini de anlıyorum. Benim de kızım bu sene okula başladı ve senin yaşamakta olduklarını yaşamaktan korktuğum için ikinci çocuğa cesaret edemiyorum ama şunu da çok iyi biliyorum: Eğer bu kafada gidersem, bir kaç sene sonra sadece ikinci çocuğu doğurmak konusunda daha da korkak ve doğurmamış olmak konusunda daha da pişman olacağım. Demek istediğim relax!!!!. Kitap tanımlı ideal,güzel vs annelik yok. Lütfen bunları bir tarafa bırak. Çocuğun anne sütünden önce annesine ihtiyacı var.Lütfen bu zor günleri sabırla ve biraz olsun keyfini çıkarmaya çalışarak atlat.Keyfini çıkaramıyorsan da dert etme! Çok gerilmişsin. Seni takip etmeye devam edeceğim hem belki ben de blog yazarı olurum kimbilir.

gunebakan dedi ki...

cok sevgili arkadaslar
tek tek donemedim ama hepinizin yorumlarini tekrar tekrar okudum.
cok tesekkur ederim, okumak bazen cok iyi geliyor.hele ayni seyleri yasadim diyenleri duymak...
derdime care olmuyor belki ama bir nebze rahatlatiyor.
reflu konusunu doktora sordum, her bebekte reflu vardir dedi gecistirdi.
dun bir emzirme danismani ile uzuun uzun telefonda konustum. cok iyi geldi bana. Allah kendisinden bin kere razi olsun. hic tanimadan, para pul almadan yarim saatini bana ayirdi. sorun devam ederse evimize gelecek, bizi gozlemlemeye.
hepinize yorumlarindan oturu cok tesekkur ederim.